Milieubewust | Spontaan hebben passanten het Texelse strand schoon gemaakt.
Met man en macht werd gisteren het Texelse strand opgeruimd.
‘Strand van Texel overspoeld met cola-etiketten’, kopt de NOS zondag. Ze lijken afkomstig uit een container die het vrachtschip Red Cedar eerder in een vaargeul ten noordwesten van Texel verloor. Een kleine ramp voor de lokale natuur. Een dag na het nieuwsbericht, gisteren, zijn de wikkels verdwenen.
Als wormen lagen de plastic slierten op het zand te krioelen; het hele Noorderstrand was rood-wit gekleurd. “Dit blijft nog jarenlang in de grond liggen”, zegt boswachter Eckard Boot van Natuurmonumenten bezorgd. “Vanaf de Horst tot aan de vuurtoren. Eerst denk je nog dat het wel meevalt. Maar als je dan doorloopt… hele hopen liggen er. We zijn zondag meteen met een groepje vrijwilligers etiketten gaan ruimen. Die opeengepakte bulten haal je nog vrij makkelijk weg. Maar al die losse wikkels waaien zo het land in. Hoe moet je daar nou vanaf komen?”
Volgens hem houdt Texel nog wel een tijdje last van de wikkels. “Ik ben benieuwd of Coca-Cola hier nog wat aan gaat doen, het is natuurlijk wel de naam van dat bedrijf die hier ligt. En die wikkels zijn ook niet zonder risico’s. Vogels gebruiken plastic voor hun nesten. Maar als het regent, blijft er water op dat plastic liggen en dan worden de eieren nat en koelen ze af. Einde verhaal.” Coca-Cola reageert bezorgd, op Twitter. “We zoeken contact met instanties die betrokken zijn bij het opruimen.”
‘Als je het met z’n allen opruimt, is het zo gebeurd’
Maar gistermiddag is er iets geks aan de hand. Het strand bij de vuurtoren: leeg. Bij waddencentrum Ecomare: schoon. Bij Horst: niks rood-wits te bekennen. “Nee, ik heb geen etiketten gezien”, zeggen voorbijgangers. Op het strand naast Ecomare wijst iemand naar twee kleine silhouetten in de verte. “Misschien weten zij meer.” Johan Hillen en Mark Eelman blijken van firma Ooms, een bouwbedrijf dat door de gemeente is gevraagd zich over de etikettenkwestie te buigen. Eelman: “We zijn sinds tien uur bezig, maar er ligt bijna niks meer.” Hillen: “Al het werk is al gedaan. Mensen gaan uit zichzelf etiketten rapen.” Omdat ze ‘bewuster’ zijn geworden, denkt hij. Een derde collega in een trekker knikt instemmend.
Als om het punt te illustreren, loopt een mevrouw met grijs haar op Hillen af. “Weet u toevallig wat voor dieren dit zijn geweest?” Ze wijst op de lege schelpen op het strand. “Er zitten soms van die beige beesten in.” Carla Teijsen woont sinds een jaar op Texel. Ze komt oorspronkelijk uit Amsterdam, maar geniet hier van de rust en de natuur. “De ruimte, de lucht.” Ook zij heeft vanochtend een uurtje afval geraapt op het strand. “Die meeuwen vreten plastic, dat is eng”, zegt ze met een bezorgd gezicht. Ze draagt een tasje met opgeraapte troep. Op Facebook had ze een oproep voorbij zien komen: ‘Welke Tesselaars willen helpen met opruimen?’
“Mensen zijn veel milieubewuster”, zegt ook barman Bart Post van Strandpaviljoen Paal 17. Vroeger was deze wikkelaffaire heel anders ver-lopen, denkt hij. Toen waren de stranden viezer. Maar sinds een paar jaar maken strandgangers er een sport van om zo veel mogelijk afval op te rapen.
Hij denkt dat deze ontwikkeling is begonnen met de vuilnispoppen op het strand, die konden worden aangekleed met rommel. “Er is iemand die dat heeft bedacht en dat vind ik knap. Vroeger werd het machinaal gedaan. Maar als je het met zijn allen doet, is het veel minder werk. Voor het einde van de week is echt alles weg. Dat weet ik zeker.”
Bron Trouw dinsdag 17 januari 2017, Jenny Velthuys