Facebooktwitterlinkedinmail

Vijftig plus in perspectief (VIP) richt zich op werknemers die met een flinke dosis ervaring en kennis werken in een snel veranderende organisatie. Deze groep wordt vaak wat vergeten in het aanbod van trainingen en cursussen, terwijl ze daar wel voor openstaan. Juist met de huidige situatie op de arbeidsmarkt is er een groeiende groep werknemers, vaak hoger opgeleid en in een leidinggevende positie, die tegen alle verwachtingen in nog een aantal jaren ‘moet’ blijven werken. Bedrijven proberen daarop te reageren met een passend beleid rond de oudere werknemers. De VIP-cursus past uitstekend in het kader van duurzame inzetbaarheid.

hetkasteel-940x400

Het beleid gericht op oudere werknemers kent een aantal voetangels en klemmen die vermeden moeten worden om effectief te kunnen zijn. Voor een goed beleid voor oudere werknemers moet een cursusaanbod dat zich speciaal op deze doelgroep richt goed worden geïmplementeerd en gedragen worden door een positieve houding met name op HRM(A)-niveau. Onze ervaring is dat het niet werkt om te volstaan met een leuke cursus speciaal voor oudere werknemers op een intranet. Te weinig mensen voelen zich positief aangesproken als oudere werknemers. (Iemand van die de 50 gepasseerd is ervaart zichzelf nog niet als oudere) en diegenen die een negatieve beoordeling hebben gekregen zien de cursus niet als een cadeautje of een uitdaging, maar als bevestiging dat hun jarenlange ervaring niet wordt gewaardeerd.
Een cursus voor oudere werknemers werkt dus alleen als het deel uitmaakt van beleid waarbij actief en positief wordt verwezen naar een dergelijk cursus. Er is veel onderzoek gedaan naar oudere werknemers en wat blijkt is dat er het beeld bestaat van de uitgebluste oudere die de innovaties niet meer aankan, maar dat dit beeld eigenlijk beter paste bij de generatie die al van de werkvloer is verdwenen dan bij de huidige oudste werknemers. De 50-plussers die nu aan het werk zijn leren over het algemeen graag van jongere collega’s. Omgekeerd geven ook jongeren aan dat ze graag leren van de levenswijsheid en kennis en ervaring die ouderen meebrengen. Interessant voor ouderenbeleid is dat energieverlies optreedt als oudere werknemers het gevoel hebben dat ze als uitgeblust en niet innovatief worden gezien. Zelf zijn ze echter niet altijd is staat om hun ervaringen op een positieve manier in te zetten. Daarnaast is er een groep die zich wel met zijn ervaring en de innovaties uiteen kan zetten, maar zelf aangeeft dat er onvoldoende voeding is om daar binnen de organisatie vorm aan te geven. Bij hen is bijna sprake van jaloezie op jonge collega’s die nog zoveel te ontdekken hebben, zij zoeken aanbod dat past bij hun niveau en ervaring.

VIP richt zich op deze nieuwe oudere werknemers. Het is geen opmaat naar ‘pensioen in zicht’, maar biedt zicht op werken met innovatie, attitudeverandering en ervaringsdeling. Centraal moet staan; hoe kan iemand met enthousiasme verder werken, juist ook als dat werkzame leven langer duurt dan voorheen de verwachting was.