11 gedachten over “Reacties op de cursus je moet je leven veranderen

  • februari 12, 2020 om 11:47 am
    Permalink

    Op 5 februari heb ik op Arte de documentaire ‘ Whansinn! Nietsche’ gezien, dit was echt de moeite waard Dit om een idee te krijgen over de relatie met zijn zus en het verloop van de laatste 10 jaar van zijn leven.
    De documentaire is nog online te bekijken: als je intikt Whansinn Nietsche Arte.

    Beantwoorden
    • februari 14, 2020 om 3:41 pm
      Permalink

      Het lukt mij niet om de documentaire op Arte te zien. Ik krijg de melding: Dieses Video ist im Ihren Land nicht verfugbar. Heeft iemand daar een oplossing voor?

      Beantwoorden
      • februari 14, 2020 om 8:12 pm
        Permalink

        Ik heb gezocht naar de documentaire waar het vanochtend over ging (ik geloof door Ery gemeld). Vooral ook over de zus van Nietzsche. Het leek eerst dat die voor Nederland niet beschikbaar is, maar met wat door zoeken kwam ik hier terecht. Misschien iets om door te sturen naar de hele groep?

        Arte de documentaire ‘ Whansinn! Nietsche’

        https://www.youtube.com/watch?v=zjblnNJyxio

        Met vriendelijke groet,

        Miebeth

  • februari 12, 2020 om 3:08 pm
    Permalink

    Op 5 februari jl. heb ik op Arte een documentaire van Nietzche gezien. Echt de moeite waard.
    De documentaire heet ‘Wahnsinn! Nietzsche’ . Hij is nog online te zien als je de titel opgeeft en Arte.

    Beantwoorden
  • februari 20, 2020 om 5:15 pm
    Permalink

    Bij mijn zoeken naar literatuur, die in de lijn is met het betoog van Sloterdijk’s: Je moet je leven veranderen, maar die toegankelijker is dan zijn geschrift, stuitte ik op het gesprek/ interview van Bas Heijne met de Zweedse filosoof Martin Hägglund in NRC Weekend van 14/15 december 2019 met de titel: Alles wat je dierbaar is kan kapot gaan. Omarm daarom het leven.
    Ik lees in dit interview formuleringen die mij aan het betoog van Sloterdijk doen denken en daarop wellicht een aanvulling of vervolg zouden kunnen zijn.
    Bijvoorbeeld schrijft Hägglund: “Om de belofte van een werkelijk seculier leven in vervulling te laten gaan, moeten we onze hele manier van leven veranderen. Hoe we samenleven en samenwerken, hoe we opvoeden en leren.”
    Nog een citaat van deze filosoof: “Religie laat de mensen geloven in een leven ná dit leven, maar het is zaak om in dít leven te geloven.
    Hägglund stelt dat het kapitalisme een inherente fout heeft: het is altijd op zoek naar meer rendement. Daarvoor is de tijd van mensen nodig. Maar als wij vrij willen zijn, dan moet wat wij doen ons doel op zich zijn en dit doel moet dus niet de financiële meeropbrengst zijn. Alleen door radicale koerswijziging, bijvoorbeeld door een individuele ontsnapping of een collectieve hervorming van het bestel kan sociaal noodzakelijk werk worden opgeleverd, waardoor de overige tijd die ontstaat werkelijk vrij is.
    Ik hoop dat deze analogie en deze verbreding van wat Sloterdijk beweert, verder wordt uitgewerkt in Hägglunds boek: This Life: Secular Faith and Spiritual Freedom. Dit boek behoorde volgens de NRC tot de 125 beste boeken van 2019 en volgens Arthur Eaton, boekrecensent van de Groene, zelfs tot de vijf beste boeken van 2019.
    Zïe: http://www.nrc.nl/nieuws/2019/12/13/filosoof-martin-hagglund-alles-wat-je-dierbaar-is-kan-kapot-gaan-omarm-daarom-het-leven; In De Groene: een korte bespreking van Hägglunds beroemde boek: This Life. https://www.groene.nl/artikel/geen-weeffoutje;

    Beantwoorden
  • maart 25, 2020 om 11:54 am
    Permalink

    Hallo Petra en Theo,
    Ik heb net college 7 beluisterd en de stof in SLoterdijk gelezen. Wat ik me afvroeg is: is er bewijs voor het feit dat vroedvrouwen in de (late) middeleeuwen als heksen werden gezien en vervolgd? ik heb dit nooit eerder gehoord als verklaring voor de heksenjachten, terwijl ik aardig wat aan culturele antropologie heb gedaan. Wel een interessante invalshoek van Sloterdijk, maar valt het te bewijzen?
    Groeten Margriet Bakker

    Beantwoorden
  • maart 26, 2020 om 1:33 pm
    Permalink

    Hallo Margriet,

    Ik denk dat dit hoort bij de nieuwe inzichten die worden beschreven als een effect van meer vrouwelijke onderzoeksperspectieven. Ik denk daarbij aan Alies Pegtel ‘Zij in de geschiedenis’. De laatste tijd zijn er in elk geval wel degelijk beschrijvingen van de relatie hekserij- vroedvrouwen. Iemand die daarover heeft geschreven is Beatrijs Smulders, zelf verloskundige, in haar boek Weeën in de nacht uit 2002. Je kunt het inzien via onderstaande link
    https://www.dbnl.org/tekst/smul007weee01_01/smul007weee01_01_0005.php

    Beantwoorden
    • april 1, 2020 om 8:13 pm
      Permalink

      Hoi Petra, bedankt voor je reactie. Ik heb het boek van Annelies besteld, plus het boek van Aat van Gils (Heksenvervolging). Dus ik ga mijn kennis maar een updaten.
      Groeten Margriet

      Beantwoorden
  • april 1, 2020 om 8:18 pm
    Permalink

    Ik wou even reageren op de stof van audiocollege 8 van Peter Sloterdijk.
    Allereerst feedback op de opnames:
    – prima te volgen, goed dat je de nummers van de dia’s benoemt
    – de citaten uit het boek zijn niet altijd goed te volgen. Kun je nog iets specifieker aangeven waar je begint te lezen? paginanummer en kopje zijn niet altijd voldoende…. kun je bijv. aangeven xde regel van onder of van boven?

    Dan nog even inhoudelijk;
    Ik heb een vraag over het laatste stuk, over het maligne systeem van de kunstmacht.
    Ik begrijp er van dat kunst ‘autoreferentieel’ is geworden; het verwijst niet meer naar iets in de samenleving, alleen nog naar zichzelf. Om die reden moet het ook tentoongesteld worden. Van productieparadigma naar tentoonstellings-/performance-paradigma.
    Mijn vraag is nu: kan dat eigenlijk wel bestaan, autoreferentiële kunst? is het niet zo dat een ieder die iets creëert altijd op de schouders van voorgangers staat (het basiskamp?), en dat elke uiting hoe dan ook cultureel (door de omgeving) bepaald is?

    Tot volgende week maar weer. Ga zo door!

    Beantwoorden
  • april 25, 2020 om 2:05 pm
    Permalink

    Ik kan sterk meegaan in de vorming van een wereldwijd, ecologisch immuunsysteem. Maar dat zal volgens mij alleen kans van slagen hebben, indien we tevens zorgen we voor een redelijk basiskamp voor iedereen op de wereld. Daarvoor zullen velen nog meer bereid moeten zijn hun comfortabele positie ter discussie en bij te stellen. Dan heb je het toch weer over compassie, zorg voor en om de ander, solidariteit en gelijke rechten. Ook moet er een vorm van internationaal bestuur komen met bevoegdheden die nu nog bij de afzonderlijke naties liggen. Anders is het niet aan te sturen. Dat is de uitdaging waarvoor we staan. Hopelijk is de klimaatcrisis een trigger tot overbrugging van de verschillen om het vege lijf te redden.

    Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.